معماری



خانه اپرای سیدنی به بادبان­‎های کشتی و صدف‎ های دریایی تشبیه شده است. این بنای زیبا نماد کشور استرالیا و شهر سیدنی است. مجموعه خانه اپرای سیدنی دارای 5 سالن تئاتر، 5 سالن تمرین نمایش، 2 سالن اصلی، 4 رستوران و فروشگاه‎های متنوع است.

این ساختمان در 20 اکتبر سال 1973 توسط ملکه الیزایت دوم افتتاح شد و مدال طلای موسسه رویال آرشیتکت استرالیا به"یورن اوتزان "معمار و طراح دانمارکی این بنا تعلق گرفت.

در این محل همواره می‌توانید انتظار اجرای مشهورترین و برترین آثار هنری را داشته باشید و از بهترین قطعات موسیقی، اپرا و نمایش‌ لذت ببرید. مجموع این عوامل از خانه اپرای سیدنی، میعادگاهی برای عاشقان هنر و معماری به وجود آورده است. برنامه‌هایی از قبیل اپرا، نمایش باله، اجرای قطعات موسیقی، ارکستر سمفونیک، تئاترهای کمدی، مسابقات هنری و نمایش‌های موزیکال. در این مجموعه یک کافه بسیار منحصر‌به‎فرد با نمایی استثنائی به سمت بندرگاه وجود دارد که با مراجعه به آن می‎توانید فراموش نشدنی‌ترین غذا یا میان وعده خود را در حال تماشای امواج لرزان و رقص نور روی آب در پس زمینه بندرگاه شهر، نوش جان کنید.

این بنا در  28 ژوئن سال 2007 در فهرست بناهای تاریخی سازمان میراث فرهنگی جهانی، یونسکو، به ثبت رسید. از سوی دیگر تاریخچه ساخت و طراحی این اثر خاص معماری نیز در نوع خود شنیدنی است. برای دانستن این تاریخ نیز انتخابی بهتر از شرکت در تورهای مجموعه وجود ندارد. این تورهای گردشگری همه روزه در خانه اپرای سیدنی به بازدیدکنندگان ارائه می‎شود و در آن توضیحاتی به زبان‌های انگلیسی، فرانسوی، آلمانی، چینی، ژاپنی و کره‌ای در اختیار گردشگران قرار می‎گیرد. بهترین زمان بازدید از این مجموعه، ماه ژوئن است که طی آن جشنواره پر شکوه و زیبای سیدنی برگزار می‌شود و نمایش‌های نور و رنگ، صحنه‌های نفس‌گیری به وجود می‌آورند.

برای خواندن  مطالب بیشتر در مورد 

معماری های خاص از  

مجله دلتا ،جامع‎ترین مجله ملکی ایران، دیدن کنید.


باغ ایرانی ده ونک با مساحت 3400 مترمربع در سال 1391 به عنوان اولین باغ ایرانی نوین در بخش باقیمانده از باغ بزرگ مستوفی الممالک ساخته شد.

به گزارش

مجله دلتا  در ساختار باغ ایرانی ده ونک مجموعه‌ای از این اِلمان‌ها به کار رفته است که از آن جمله وجود حوض‌های متعدد و فواره‌ها، وجود سردرهای طاقی شکل در ورودی‌ها و استفاده از گل‌ها و گیاهان مختص به اقلیم ایرانی است؛ ضمن اینکه وجود ردیف‌های کاج ایرانی و سرو سیمین نیز از این دست نشانه‌ها می‌باشد.

بیش از دو هکتار از فضای باغ ایرانی را فضای سبز پوشانده و محل‌های عبور طوری طراحی شده که افراد کم‌توان نیز بتوانند از آنجا عبور کنند؛ اما در صورتی که با کودکان به این باغ می‌آیید، دقت کنید که حوض‌ها و آب راه‌ها، حفاظی ندارند و باید مراقب کودکان باشید. راه‌های اصلی باغ ایرانی با درختان سرو به زیبایی آراسته شده و به همین خاطر به چنارستان یا سروستان نیز شناخته می‌شوند.

مهندس علی مهتاری مختاری، دهه‌ها پیش این باغ را طراحی کرده و امروز این باغ به نام ایشان نام‌گذاری شده است؛ این باغ بخش‌های مختلفی دارد که از آن جمله می‌توان به زمین بازی کودکان و وسایل تندرستی اشاره کرد؛ زمین ورزش که برای فعالیت‌های ورزشی خانواده‌ها درنظر گرفته شده است، در نزدیکی ورودی غربی دیده می‌شود.

آلاچیق‌های متعدد و سکوهای نشستن که در جای‌جای باغ ایرانی تعبیه شده، این مکان را تبدیل به پاتوق خانواده‌ها کرده است؛ مثل همه بوستان‌های تهران روی آلاچیق‌ها می‌توانید فرش و یا زیراندازی پهن کرده و از محیط آن لذّت ببرید؛ نمازخانه و سرویس بهداشتی پارک نیز برای استفاده رایگان گردشگران در دسترس است.

دسترسی به باغ ایرانی

برای رسیدن به بوستان باغ ایرانی ابتدا به میدان ونک بروید و از سمت شمال وارد خیابان ولیعصر شوید؛ پس از کمی پیاده‌روی در سمت چپ به خیابان خدامی می‌رسید؛ پایانه تاکسی ده ونک در اول خیابان خدامی قرار دارد؛ کافی است به راننده بگویید باغ ایرانی پیاده می‌شوید، که شما را در خیابان صابری پیاده می کند و از آنجا تا ورودی جنوبی و اصلی باغ ایرانی تنها 5 دقیقه پیاده‌روی پیش‌رو دارید.

برای خواندن  مطالب بیشتر در مورد 

معماری های خاص و

گردشگری از 

مجله دلتا ،جامع‎ترین مجله ملکی ایران، دیدن کنید.


این متن دومین مطلب آزمایشی من است که به زودی آن را حذف خواهم کرد.

زکات علم، نشر آن است. هر

وبلاگ می تواند پایگاهی برای نشر علم و دانش باشد. بهره برداری علمی از وبلاگ ها نقش بسزایی در تولید محتوای مفید فارسی در اینترنت خواهد داشت. انتشار جزوات و متون درسی، یافته های تحقیقی و مقالات علمی از جمله کاربردهای علمی قابل تصور برای ,بلاگ ها است.

همچنین

وبلاگ نویسی یکی از موثرترین شیوه های نوین اطلاع رسانی است و در جهان کم نیستند وبلاگ هایی که با رسانه های رسمی خبری رقابت می کنند. در بعد کسب و کار نیز، روز به روز بر تعداد شرکت هایی که اطلاع رسانی محصولات، خدمات و رویدادهای خود را از طریق

بلاگ انجام می دهند افزوده می شود.


این متن اولین مطلب آزمایشی من است که به زودی آن را حذف خواهم کرد.

مرد خردمند هنر پیشه را، عمر دو بایست در این روزگار، تا به یکی تجربه اندوختن، با دگری تجربه بردن به کار!

اگر همه ما تجربیات مفید خود را در اختیار دیگران قرار دهیم همه خواهند توانست با انتخاب ها و تصمیم های درست تر، استفاده بهتری از وقت و عمر خود داشته باشند.

همچنین گاهی هدف از نوشتن ترویج نظرات و دیدگاه های شخصی نویسنده یا ابراز احساسات و عواطف اوست. برخی هم انتشار نظرات خود را فرصتی برای نقد و ارزیابی آن می دانند. البته بدیهی است کسانی که دیدگاه های خود را در قالب هنر بیان می کنند، تاثیر بیشتری بر محیط پیرامون خود می گذارند.


خانه کویری، نمونه‎ای از سبک "معماری ارگانیک" است. در طراحی داخلی آن از سنگ‌های طبیعی، بدون تغییر و آسیب قابل مشاهده‌ استفاده شده و رنگ و زمینه کلی بنا هماهنگ با محیط اطراف است.

به گزارش

مجله دلتا ، بدنه این خانه بتُنی که از روی سنگ‌ها به سمت بالا حرکت کرده و با پیچ و تاب سایبان‌ها شکل درخت نخل شده، فضای داخلی را به طور کامل تحت پوشش خود قرار داده است. جدا از هماهنگی طراحی داخلی، فرم خارجی آن هم با محیط کویر اطراف خود هماهنگ است.

خانه کویری

نکته‌‎ی قابل ‎توجه در طراحی خانه کویری این است که تمام دکور داخلی و تزئینات بیرونی مانند: حصار بیرونی، حفاظ در ورودی، شکل پایه‎های صندلی‌ها و پایه‌ی میز غذاخوری آن، از اسکلت بدن جاندارانی مثل: ماهی و حیوانات غول‌پیکر ماقبل تاریخ ایده گرفته شده است.

برای ساخت اتاق غذاخوری از سایبان‌های شیشه‌ای با 800 قطعه شیشه سندبلاست، حمام از سنگ مرمر و جنس وان از برنز درست شده است. درِ ورودی ترکیبی از شیشه و ف بدون رنگ است. حصار بیرونی خانه هم مانند اثری هنری، از جنس فولاد با لبه‌های تیز و تند و به شکل استخوان ماهی است که از بنا محافظت می‎کند.

خانه کویری

صاحبان این خانه زوجی نقاش هستند. این زوج که هم‎اکنون در این خانه زندگی می‎کنند، همیشه آرزو داشتند خانه‎ای رویایی روی سنگ‌های بیابانی کالیفرنیای جنوبی داشته باشند. ایده این پروژه را درکتابفروشی محله‌شان و از کتابی که عکس‌ پروژه‌های معماری

کندریک بنگز کلاگ” در آن چاپ شده بود، الهام گرفتند و همین معمار، کار ساخت این پروژه را برای آنان به عهده گرفت. او کار ساخت خانه کویری را در سال 1988 شروع کرد و پس از پنج سال، در سال 1993 آن را به پایان رساند.

خانه کویری، نمونه‎ای خیره‌کننده از معماری به عنوان هنر است و شکل قابل توجه آن بازی کامل فرم بنا با صحرا است که از آن خانه‌ای دیدنی و جذاب ساخته است.

برای دیدن مطالب بیشتر از صفحه‎های 

معماری و دکوراسیون و 

معماری های خاص ، از  

مجله دلتا؛ جامع‎ترین مجله ملکی ایران، دیدن کنید.


آخرین ارسال ها

آخرین جستجو ها